€ EUR
In Yoga's staande poses, Er zijn twee basisheupposities: gesloten heupen en open heupen. Het verschil begrijpen en het op de juiste manier toepassen is een essentiële, maar vaak verwaarloosde bouwsteen voor Goede afstemming in elke pose. We gaan hier diep naar binnen, beginnend met een nadere beschouwing van de betrokken anatomie en woordenschat.
Heupen liegen niet
Als je kijkt naar een anatomische tekening van het onderlichaam, zul je niets vinden met het label ‘de heupen’. Dat komt omdat wat we vaak de heupen noemen, eigenlijk bestaan uit het bekken, de lagere wervelkolom en de bovenbeen botten (femurs), evenals alle spieren en bindweefsels die ze bij elkaar houden.
Wat vaak de heupgewrichten worden genoemd, zijn eigenlijk waar de dijbeen het bekken ontmoeten. (Hip-vervangingsoperatie is de vervanging van deze bal (bovenkant van het dijbeen) en socket (deel van het bekken) gewricht.) Maar voor yoga praten we vaak over de heupen. We hoeven dit woord niet uit onze instructies te verbannen, maar het is uiterst nuttig om te stoppen en precies te definiëren wat de termen die we daadwerkelijk gebruiken.
Laten we beginnen met het bekken, dat bestaat uit drie botten: het ilium, het ischium en de pubis. Naarmate we vroege volwassenheid bereiken, worden de gewrichten tussen deze botten gefuseerd zodat het hele bekken beweegt als een enkele eenheid.
Practicum: gesloten versus open heupen
Komen Berg pose Aan de voorkant van uw mat met uw voeten parallel. Ga met je armen Akimbo staan en voel dat je twee kanten naar voren, niveau en zelfs naar voren staan. Bereik je vingers aan beide kanten neer en raak het benige, uitstekende deel van de voorkant van je bekken aan. We noemen dit je heuppunten (anatomische naam: de voorste superieure iliacale stekels). De posities van deze heuppunten zijn een zeer belangrijke gids omdat je ze kunt aanraken om ervoor te zorgen dat je heupen doen wat je wilt dat ze doen.
Wanneer beide heuppunten naar voren gericht zijn, is dit een Gesloten heuppositie. Als je je rechter elleboog naar voren zwaait en je linker elleboog terug terwijl je je bekken naar links draait, wijzen beide heupenpunten niet meer naar voren. Het rechter heuppunt is naar voren gekomen en de linker is teruggegaan. Dit is de eenvoudigste vorm van wat we noemen open heuppositie.
Als je de tegenovergestelde kant op gaat en het bekken naar rechts draait, komt het linker heuppunt naar voren en gaat de rechter terug. Aldus kunnen de heupen worden geopend voor rechts of aan de linkerkant. Zoals je je zou kunnen voorstellen, kan dit allemaal een beetje ingewikkelder worden als de benen verschillende dingen doen. Dus we zullen een paar scenario's bekijken. Maar eerst, deze zeer belangrijke boodschap:
Hip-afstand uit elkaar
Verwarring ontstaat vaak wanneer ons wordt verteld om onze voeten hipafstand te plaatsen. Het is in sommige opzichten een goed signaal omdat het elke persoon in staat stelt zijn eigen lichaam als meetapparaat te gebruiken. Het kan echter een lastig zijn om gelijk te krijgen, gezien het gebrek aan duidelijkheid rond de hele kwestie van waar de heupen zijn.
Voor de doeleinden van yoga, wat we met deze instructie proberen te doen, is elke voet rechtstreeks onder de plaats waar het dijbeen in het bekken steekt, omdat dit de positie van de grootste stabiliteit is. Er is wat benadering bij betrokken, omdat je het gewricht zelf niet van buitenaf kunt zien, maar je kunt een gevoel ontwikkelen waar het is. Waar het is niet is met de voeten aanraken of met de voeten zo breed als de mat. Voor de meeste mensen ligt het in het bereik van drie tot zeven centimeter ruimte tussen de binnenranden van de voeten.
Testcase: Downward Face Dog Split
Een down dog split is een geweldige pose om het verschil tussen gesloten en open heupen te voelen. Beide heuppunten staan naar voren in Naar beneden gerichte hond, net als in Mountain Pose. Om in de splitsing te komen terwijl de heupen in een gesloten (soms ook wel kwadraat genoemd, alleen om de zaken verder te compliceren!) Positie verder, til je je linkerbeen recht omhoog en terug zonder de positie van de heuppunten/bekken te veranderen. Buig uw linkervoet zodat uw tenen recht naar beneden naar de vloer wijzen. Je been wordt misschien niet super hoog, maar dat is oké.
Om over te schakelen naar een open heup, draai je je bekken om het linker heuppunt over de rechter te stapelen. Je linker tenen kijken nu naar de linkermuur en je linker -instap is parallel aan de vloer. U kunt uw been een stuk hoger in de open positie tillen, en daarom kunnen mensen het als standaard gebruiken. Open versus gesloten zou echter een bewuste beslissing moeten zijn, omdat de relatieve hoogte van het been geen gevolg is, slechts een bijproduct van de oriëntatie van het bekken.
Ga heen en weer tussen de gesloten en open positie om er een idee van te krijgen.
Een andere staande pose met één been opgeheven in de gesloten positie is Warrior III. Een voorbeeld van de open positie is Halve maan poseren. Standing split kan alle kanten op, maar maak er een opzettelijke keuze van.
Testcase: Warrior I en Warrior II
Ok, nu je beide posities hebt geprobeerd met een been omhoog, laten we vertalen wat je hebt meegemaakt in poses met beide voeten op de vloer. We zullen door Warrior I en II werken omdat hun afstemming vaak veel verwarring veroorzaakt.
Simpel gezegd, Krijger i is een gesloten heuphouding. Warrior II is een open-heuphouding.
1. Begin aan de voorkant van je mat in berghouding.
2. Stap uw linkerbeen naar de achterkant van uw mat. Houd het aan de linkerkant van de centrale lijn op uw Liforme Mat. Houd je rechtervoet waar het is of rand het iets rechts aan de rechterkant (weg van de centrale lijn).
3. Draai je linker tenen uit ongeveer 45 graden. Gebruik de 45-graden lijnen op uw Liforme Mat als een visuele gids.
4. Plaats uw handen op uw heupenpunten om ervoor te zorgen dat ze nog steeds allebei naar de voorkant van de kamer wijzen.
5. Buig je rechter knie over je rechter enkel. Mogelijk moet u uw linkervoet een beetje verder terug op uw mat stappen om de juiste lengte tussen uw voeten te krijgen. Zodra je linkervoet in positie is, wordt gemalen door de hielen en de buitenrand van beide voeten.
6. Het handhaven van de gesloten heuppositie maakt in de meeste lichamen meer anatomisch gevoel als u de linkervoet links van de centrale lijn houdt en de rechtervoet rechts van de centrale lijn in plaats van beide hakken op de lijn te plaatsen.
7. Houd uw handen op uw heupenpunten terwijl u de rechterkant van uw bekken terug blijft aanpassen en de linkerkant naar voren om die bergpositionering van het bekken te behouden. Je schouders stapelen direct boven het bekken. U kunt ervoor kiezen om uw armen naar het plafond op te tillen, maar het is niet nodig voor deze oefening.
Ok, nu door naar Warrior II!
8. De overgang naar Warrior II wordt vaak beschreven in termen van het openen van de armen naar buiten met een bloei. Hoewel het waar is dat de schoudergordel blijft uitgelijnd met de bekkengordel en ook naar links opent, voor de doeleinden van deze stroom, houd je handen op je heupen.
9. Teken je rechter elleboog naar voren en je linker elleboog terug terwijl je de linkerkant van je bekken naar de achterkant van je mat schakelt, net zoals je eerder in Mountain Pose deed. Het bekken en de schouders staan nu naar links.
10. Heel-teen uw rechtervoet naar de centrale lijn. Pas uw linkervoet aan in een hoek van 90 graden en schiet deze naar het midden zodat uw linker-instep door de centrale lijn wordt doorsneden.
11. Zorg ervoor dat het ene heuppunt niet hoger is dan het andere. Maak aanpassingen om de heupen te nivelleren indien nodig.
12. Grond door de buitenrand van de linkervoet en verplaats uw rechterknie naar rechts zodat deze over uw enkel blijft in plaats van naar het midden te sluipen.
De poses die vaak voortvloeien uit Warrior II (uitgebreide zijhoek, omgekeerde krijger, Driehoek, Halve maan) hebben ook een open heuppositie.
Gesloten heup poses omvatten Piramide, Ingerichte driehoek, omgekeerde halve maan, en Hanumanasana.
Wanneer u in een staande pose komt, vraag dan of het bedoeld is als een gesloten of open heuppositie. Houd uw heupen eerlijk voor de meest stabiele en uitgelijnde poses.
